Deze pagina is opgebouwd met de ervaringen en reacties van cliënten die de praktijk bezochten.
Voor mij zijn de haptonomiesessies met Rens een middel geweest om de beweging van hoofd naar hart te maken. Het lichaam liegt niet, maar wat vertelt het je eigenlijk? En hoe doe je dat nu, voelen? Ik heb tijdens de sessies veel gehad aan de sparmomenten waar Rens vrijwel altijd een oefening aan weet te koppelen die je laat ervaren wat je eigenlijk voelt, hoe je hiernaar handelt en hoe het ook anders kan. Dat maakt dat blinde vlekken zichtbaar worden en je bewust wordt van patronen die niet (altijd) helpend zijn. Ik gun iedereen om deze reis naar de innerlijke wereld te maken en beter in je kracht te komen, waar dat dan ook over mag gaan.
Lisette
Hoi Rens,
Mijn vorige therapeute wees mij op haptonomie. Ik kende het niet en ben me erin gaan verdiepen. Ik zag de website van Rens en ik dacht : 'Die man kan mij helpen '.
Ik ben precies een jaar in behandeling geweest bij jou. Het feit dat ik nu niet meer hoef te komen, dat mis ik nu al. Tuurlijk is het soms ook wel confronterend geweest, maar dat hoort erbij als je uit je comfortzone gaat. Het is net of dat ik je al jaren ken. Je bent een bijzondere man met een bijzondere praktijk.
Ik kan wel beginnen met : 'Ik heb eindelijk iets gevonden wat écht bij mij past'. Rens nodigt je uit om op de bank te komen liggen. Hij laat je voelen hoe je nu eigenlijk écht op die bank ligt. En als je er weer vanaf komt dan voelt het of dat ik een ander mens ben. Het voelt niet alleen zo, het is ook echt zo. Ik heb mij laten verwonderen wat haptonomie met je kan doen. Rens heeft mij van mijn whiplash klachten afgeholpen. Bij Fysiotherapie heb ik altijd nog klachten gehouden.
Je zei tegen mij : 'Wat nou, als jij klopt'. Deze woorden kwamen echt wel binnen bij mij. Dit heeft nog nooit iemand tegen mij gezegd.
Zelfs na het laatste consult deed ik iets wat mij uit mijn comfortzone bracht. Ik ben namelijk zonder er over na te denken achteruit ingeparkeerd op de parkeerplaats. En het was heel gemakkelijk. Zoiets simpels waar ik jarenlang tegenop heb gezien.
Mijn rug voel ik ook niet meer. Dankzij een goede samenwerking tussen jou en mij ben ik weer recht komen te staan, want ik stond blijkbaar scheef. Je hebt mij weer in balans gebracht in mijn lichaam, werk en privé. Je hebt mij geleerd om 'een ander' te voelen. Dit vond ik eerst wel eng omdat ik mijzelf wilde beschermen. Omdat er in de afgelopen jaren te veel bij mij is binnengekomen. Je hebt mij op weg geholpen met wat ik nu eigenlijk wil in het leven.Ik heb mijn veerkracht weer terug. Iets wat ik jaren geleden verloren heb.
Ik ga er nu aan werken om nog krachtiger in het leven te staan.
Een diepe buiging voor jou, Rens. Dank je wel voor alles.. Ik kom graag nog eens terug, mocht het nodig zijn.
Heel veel groetjes, Petra
Hoi Rens,
Ontzettend bedankt voor de waardevolle sessies. Ruim anderhalf jaar geleden kwam ik bij jou in de praktijk langs voor een kennismaking. Ik zat niet lekker in mijn vel en liep tegen verschillende (levens) vragen aan. Sessies bij een psycholoog hielpen mij niet verder. Ik was zelf kampioen analyseren en nadenken, waarbij ik mijn hoofd al het werk liet doen. Daarom kreeg ik ook de tip van een familielid om mij te verdiepen in haptonomie, voor weer meer verbinding met mijn lijf.
In de eerste sessies heb ik weer leren voelen. Letterlijk. Wat mij vooral heeft verrast is hoe goed ik was geworden in het negeren van mijn lijf en de signalen die het geeft. Ik leerde om weer te vertrouwen in mijn lijf, dat mijn lichaam een hele hoop dingen zelf goed kan regelen. Dat betekende voor mij niet simpelweg mijn lijf maar ontspannen en druk op het lijf verdragen, maar soms ook de druk er te laten zijn en te vertrouwen dat mijn lijf die druk aan kan. Dit hielp mij enorm in mijn angsten en onzekerheden in relaties, over het leven en op het werk.
De oefeningen en gesprekken waren soms verwarrend en confronterend tegelijk. In de loop der jaren vond ik het moeilijk om goed voor mezelf te zorgen in relaties en op het werk. Ik was vooral bezig met anderen, wat vinden zij van mij. De gesprekken hebben mij geholpen om mezelf meer ruimte te gunnen in relaties. Dat ik voor mezelf kan opkomen en grenzen durf aan te geven.
Het was heel prettig om na een sessie aan de slag te gaan met wat ik net had geleerd. De volgende sessie kwam je daar altijd op terug en gingen we met de nieuwe leerervaringen verder. Ik voel me sterker en zelfverzekerder na de sessies. Ik durf weer te voelen en luisteren naar mijn lijf én iets te doen met deze informatie. Bijvoorbeeld het aangeven dat ik iets niet prettig vind, zonder daarbij het contact met de ander te verliezen.
Ik heb mezelf zien veranderen van iemand met veel stress, onzekerheden en angsten, iemand die niet goed uit de woorden kan komen, worstelt met ervaringen in relaties en op het werk, naar iemand die meer rust ervaart, de signalen uit het lijf oppikt en hier naar handelt en beter voor zichzelf zorgt.
Bedankt!
Groet, Mira
Kennismaken met Haptonomie in de 23e week van je zwangerschap (of eerder?).
Ik heb de behandeling wel als bijzonder ervaren. Ik had wel eens van haptonomie gehoord, maar dus nog nooit ervaren. Ik ging er blanco en zonder verwachtingen in. Ik vond het vooral heel bijzonder wat er gebeurde als ik inderdaad een beweging begon te voelen, hoe mijn lichaam dan reageerde. Ik voelde ook daadwerkelijk verschil tussen het ene “behandelde” been of arm en de onbehandelde, dus volgens mij zoals het hoort. Ik kan me voorstellen, dat als je als zwangere klachten hebt (maar ook zonder klachten), je veel aan deze manier van behandelen kunt hebben.
Traject met een pauze
Ik ben bij Rens gekomen omdat ik gewend was om alles rationeel te benaderen en daarbij helemaal voorbij ging aan mijn gevoel. Dat gevoel kwam dan soms achteraf als een verrassing voor me naar boven en dan vond ik het vooral lastig. Ik was gewend alles zelf op te lossen en niet om hulp te vragen. Ik kon het zelf wel af en was daarbij ook niet gewend aan te geven dat er ik ook mijn grenzen had. Ik kon het wel aan.
Dat werkte lang prima totdat er te veel op me af kwam en het niet meer lukte om alles zelf op te lossen. Op advies van een psycholoog ben ik toen naar Rens gegaan om te leren voelen wat het met mijn lijf doet en hoe ik ook anders met dingen om zou kunnen gaan. In eerste instantie liep ik daarmee vast, het lukte me niet om mijn gevoelens echt te ‘horen’ en serieus te nemen. Mijn vertrouwde aanpak bleef hardnekkig op de voorgrond.
Toen een paar jaar later mijn relatie stuk liep voelde ik intuïtief aan dat ik beter hulp van Rens kon zoeken dan gesprekken aan te gaan met een psycholoog. Ik kon als altijd prima analyseren en verwoorden wat er aan de hand was, maar kwam daardoor niet dichter bij mijn gevoel. Het was een pittige tijd, waarbij mijn hele toekomst in een ander daglicht kwam te staan. Rens heeft me in deze periode ontzettend geholpen met kwetsbaar durven zijn, op mijn gevoel te vertrouwen en ook steun van anderen te omarmen. We hebben heftige sessies gehad, waarbij ik enorm geconfronteerd werd met het feit dat ik over mijn grenzen liet gaan. Dat ik daar ook anders mee om kan gaan kwam letterlijk niet in mij op.
De laatste sessies waren veel luchtiger, waarbij ik weer kon spelen en plezier hebben in oefeningen. Op een dag stond ik onder de douche en merkte dat ik super-gelukkig was en dat ik zelf verder kon. Daarmee kon ik de sessies met Rens afsluiten.
Natuurlijk is dit geen sprookje: regelmatig val ik terug in oude gewoontes. Ik vind het nog vaak moeilijk om aan te geven dat ik iets niet wil, als ik merk dat daar iemand mee teleurstel. Maar ik heb geleerd dat je ook kunt accepteren dat het spannend voelt en het daarna desnoods met knikkende knieën te doen. De wereld blijkt niet te vergaan en zo leer ik nog steeds om beter naar mezelf te luisteren. Ik ben veel gevoeliger geworden, dus regelmatig ben ik een ‘blij ei’ dat stralend rondloopt, en kan tot tranen toe geroerd worden door mooie en lieve dingen. Gek genoeg voelt dat helemaal niet kwetsbaarder, maar juist sterker. Ik kan dit gewoon aan.
Annoniem
Mijn spanning een plek geven
Via mijn schoonmoeder ben ik in het begin van het jaar 2019 bij Rens terechtgekomen. Van jongs af aan kampte ik met lichamelijke spanningen die ik mijn leven lang geen plek kon geven. Vanaf de eerste afspraak voelde ik mij meteen op mijn gemak. Ondanks dat ik het lastig vindt om over mijn gevoel te praten voelde ik mij meteen vertrouwd om op tafel te gooien waar ik mee rondliep. Rens heeft het vermogen om de juiste vragen op het juiste moment te stellen. Soms leek het wel alsof Rens in mijn hoofd kon kijken.
Door middel van therapieën en gesprekken leerde ik hoe ik beter bij mijn gevoel kon komen en het terugvinden van de juiste balans van spanning en ontspanning. Wat bij mij vaak terugkwam is het naar je gevoel luisteren. Beweeg ik er naar toe of beweeg ik er van af. Knoop doorhakken en uitvoeren.
Ik heb dagelijks profijt van waar ik in het begin van het jaar 2019 mee ben begonnen. Nogmaals bedankt voor alles.
R.
Ruim een jaar heb ik haptonomie ondersteuning gehad bij Rens. Ik liep tegen meerdere dingen aan die ik, in eerste instantie, niet duidelijk onder woorden kon brengen. Er waren vele ballen hoog te houden in het dagelijkse leven. Door ziekte van mijn partner ben ik in de periode die volgde na het slechte nieuws even ‘de weg kwijtgeraakt’. Op mijn werk liep het daardoor niet zoals ik zou willen en mijn gevoel bleek heel ver van mij af te staan. Ik zat veel in mijn hoofd en in conflict met mijzelf. De gesprekken, oefeningen en waarnemingen door Rens hebben mij inzichten gegeven en hebben het ook mogelijk gemaakt voor mij om langzaamaan meer in contact te komen met mijn gevoel. En uiteindelijk ook handelen vanuit dat gevoel. Sommige sessies waren confronterend en een stukje uit je comfortzone komen, maar ik ben er nu echt blij mee. Het heeft mij een stuk dichter bij mijzelf en mijn gevoel gebracht. Ik kan de praktijk van Rens van harte aanbevelen.
Anja
Precies 2 jaar geleden nam ik voor het eerst contact met je op. Via, via was ik bij jou terecht gekomen. Haptonomie, ik had er wel eens van gehoord maar wist niet goed wat ik ervan moest verwachten. Ik was op zoek naar iemand die me kon helpen met mijn slaapproblemen. Iemand die niet meteen met slaappillen, antidepressiva of boeken over slapeloosheid aan kwam zetten, iemand die niet zegt: als je niet kan slapen dan moet je gewoon denken “wat lig ik hier lekker”…. Het eerste gesprek was gelijk heftig. Heftig omdat je naar me luisterde, omdat ook jij je gevoel toonde en oprecht aangedaan was door mijn verhaal over wat er het afgelopen half jaar in mijn leven gebeurd was. Je liet me op de bank voelen wat haptonomie is, en toen ik eenmaal weer buiten stond, was er eigenlijk een soort lichte paniek. Zoveel emoties kwamen los dat ik niet goed wist wat hiermee te doen. Ik stuurde je een mail waarin ik vertelde over mijn ervaring en toen ik je antwoord kreeg, wist ik dat jij mij kon helpen. En dat heb je ook gedaan. Door te luisteren en door mij te laten voelen. Door mij te laten begrijpen wat er in mij gebeurde en dat dat heel begrijpelijk was gezien hetgeen wat er gebeurd was. Langzamerhand ging het steeds een beetje beter. Er kwamen steeds meer witte streepjes in het zwart. Toch waren er ook terugvallen want juist als het weer een beetje beter gaat, is het zo makkelijk om in je oude patroon terug te vallen.
Naast de gebeurtenissen van het afgelopen half jaar hebben we ook veel andere onderwerpen bij de hand gehad. Dingen waar ik op dat moment mee “worstelde”: werk, ouders, relatie. Een uur was vaak niet lang genoeg . Ik heb veel over mezelf geleerd en vooral hoe ik op een andere manier met “problemen” om kan gaan. Dat ik een ander niet kan, maar ook niet moet willen veranderen. Loslaten, vertrouwen en vooral gevoel hebben voor mezelf en voor een ander. Het blijft lastig hoor maar als het weer even “mis gaat”, grijp ik daar wel op terug. Regelmatig “voel” ik nu even hoe ik in mijn lijf zit. Dat klinkt zweverig maar is het niet. Als ik gespannen ben, heb ik bijv. opgetrokken schouders. Zodra ik dat merk en ik laat mijn schouders los, voelt het gelijk een stuk prettiger. Door met dat soort kleine dingen al bewust mee bezig te zijn, bouwt de spanning minder op.
Inmiddels ben ik al een paar maanden niet meer bij je geweest. Dat voelt goed omdat ik het “op eigen kracht” weer kan maar ik mis onze gesprekken wel. Gewoon omdat jij een heel fijn mens bent. Ik weet dat de deur altijd open staat dus ik kom vast wel weer eens bij je langs.
Bedankt voor alles.
Fransisca
Hallo Rens,
Ik wil graag even melden dat het goed met me gaat. Stukje bij beetje wordt
dit ook nog steeds beter en vooral mooier.
Heb van mijn baas te horen gekregen dat hij mij de taken en bevoegdheden als
servicemanager laat houden (zoals hij dat heeft besproken met de hoogste
baas van mijn werk) omdat ik daarin toch wel goed ben en dat ik i.p.v. de
prikkel-rijke receptiebalie nu het magazijn als werkplek krijg. Dit is
minder belastend voor mij maar ook erg prettig moet ik zeggen. De
zomervakantie was top en thuis is het weer ‘gezellig’ . Daarbij komt dat
mijn zelfvertrouwen ook steeds sterker wordt.
Heb me aangemeld voor een management training via het hoofdbureau en nog wat
nieuwe dingen dus ook daar is het een en ander aan het veranderen.
Wie had dit een half jaar geleden kunnen bedenken... al ben ik nu nog steeds
wel voorzichtig en weet wat voor mij nu de grens is. Is goed te voelen.
Hatelijk bedankt voor je bijdrage hierin
Tot binnenkort!
Waarom zou je haptonomie bij Rens overwegen?
Omdat je soms zelf niet goed kunt zien hoe het met je gaat, bijvoorbeeld omdat je niet voldoende in contact staat met je gevoel zoals ik.
Ik kon dat voor de hele wereld verbergen, maar niet voor Rens, die een collega van mij was bij een saunacomplex. Soms prikte hij bij het
langslopen even in mijn zij waarop ik als door een wesp gestoken opzij sprong. Omdat ik zo strak stond als een snaar en dat zelf onvoldoende door had.
Ook als ik kwaaltjes had, wist Rens mij er subtiel van te overtuigen dat het geen toeval was dat ik die kreeg, soms door me onverwacht een stukje zeer toepasselijke tekst cadeau te doen, soms door het ronduit te zeggen.
Voor mij is Rens iemand die alles ziet en voelt, en bij wie ik direct ontspan en me open durf op te stellen. Mede daardoor denk ik reageerde ik altijd heel snel en goed op zijn aanrakingen. Van superstrak naar ontspannen en los in een paar minuten op de bank.
Heb je vergelijkbare klachten, doe jezelf een plezier en probeer eens een uurtje Rens. In de meeste gevallen (afhankelijk van je verzekering) wordt het vergoed door je zorgverzekeraar. Ik kan het zeer aanbevelen.
Was getekend, Iwan Wijkstra
Haptonomische Zwangerschapsbegeleiding
Wij hebben vorig jaar tijdens de zwangerschap van onze jongste zoon voor het eerst haptonomische begeleiding gehad. Het was erg fijn om zo bewust met de zwangerschap, je (veranderde) lijf, elkaar en de baby bezig te zijn. Vooral omdat je gevoel tijdens de zwangerschap toch intenser lijkt te zijn. Het was fijn om bewust aangeraakt te worden door mijn partner en te merken dat de baby daar vrijwel meteen op reageerde. Als hij de baby 'uitnodigde' in zijn handen (door een bepaalde techniek), kwam de baby ook echt tegen zijn handen aan nestelen. Mijn hele buik bewoog dan onder zijn handen. Het voelde alsof we contact maakten met elkaar, wat natuurlijk ook zo was. Mijn partner vindt het lastig om over gevoelens te praten en echt te voelen, maar tijdens de haptonomische begeleiding werd hij daartoe wel aangespoord. Zonder dat dit voor hem vervelend was. Ook heb ik geleerd om stevig op mijn benen te staan (te aarden), letterlijk en de baby zo evenwichtig te kunnen dragen. Tevens hebben we technieken geleerd die je tijdens de bevalling konden helpen om de baby de juiste weg te wijzen om geboren te worden. Voor mij was het elke keer zeer ontspannend en kwam ik er voldaan vandaan. Ook omdat we altijd wel iets meegemaakt hadden waar we onze verbazing over uit konden spreken. Het is elke keer een opening voor gesprek geweest en een moment waarbij we puur met elkaar bezig waren samen met de baby. Voor je gevoel leer je je baby en je baby jou al voor de geboorte beter kennen.
Wendy
Nare ervaringen uit het verleden aanpakken
Het duurde lang voordat ik de eerste stap zette naar haptonomie.
Door nare vroege ervaringen zag ik op tegen het aanraken, het voelen van de ander en het me laten voelen. Goede ervaringen van anderen met de integere hulpverlening van Rens haalden me, hoewel schoorvoetend, over.
Waar ik in het begin van de therapie elke aanraking eng vond, begon ik er op het eind bijna naar uit te zien. Sommige dingen blijven eng en te confronterend. Vind ik niet erg. Ik herken het en kan aangeven dat ik bepaalde oefeningen/situaties (nu nog) niet aandurf.
Ik heb mijn reacties leren herkennen. Herkenning van mijn patroon van omgaan met situaties en dingen. En dan de opdracht van Rens om daar vervolgens op een andere manier mee om te gaan. Dingen anders doen dan ik jaren gewend ben.
Nieuwsgierig zijn naar wat er gebeurd. Niet bang zijn, en terugtrekken, maar voelen! Dit blijken sleutelwoorden waar ik nog steeds veel aan heb. Zeker op de momenten dat ik opnieuw in mijn oude patronen dreig te schieten.
Groet, uit Drachten
"Burn out" en de aanpak daarvan
Ik kwam bij Rens omdat ik uit balans was en mezelf niet terug in balans kon brengen. Zijn website sprak me aan vanwege de pragmatische en concrete aanpak. Tijdens het eerste gesprek was er een duidelijke klik en werd me duidelijk dat ik geruime tijd voornamelijk met mijn hoofd “leefde”. Door een uitdagende baan en mijn verantwoordelijkheidsgevoel, leverde ik maanden een continue strijd tussen thuis en werk, waarbij ik allerlei signalen en gevoelens van mezelf negeerde. Ik moest –van mezelf- altijd de energieke echtgenoot, vader en manager zijn die er altijd voor iedereen was. Rens ging letterlijk met me aan de slag en liet me door oefeningen weer voelen, contact maken met mezelf en mijn omgeving. Na 3 intensieve maanden kon ik meer mezelf zijn dan voorheen: mijn gevoelens herkennen, er zonder oordeel aan toegeven en uitspreken als ik dat wilde. Tijdens deze 3 maanden werd ook het zaadje geplant voor een nieuwe baan: nieuwe inzichten door een dieper contact met mezelf. Anderhalf jaar later heb ik een totaal andere baan die me tot op de dag van vandaag niet alleen uitdaagt, maar ook elke dag inspireert, energie geeft en een voor mij noodzakelijke structuur biedt. Daarnaast is mijn relatie met vrouw en kinderen meer intens dan voorheen en geniet ik van mijn gegroeide bewustzijn.
Willem
Fysieke klachten
Na een jaar met heupklachten ben ik gaan zoeken naar een oplossing. Tijdens deze behandeling moest ik met mijn gedachten naar mijn zere bekken gaan (dacht ik). Later bleek dat ik daar ook gevoel kon ontwikkelen. En gevoel blijkt heel iets ander te zijn dan denken. Door meer te voelen en gevoel toe te laten werd de zere plek zachter en soepeler. De pijn werd minder, ik leerde opnieuw stevig te staan.
Yvonn
"Burn out" en weer terug op mijn plek
Als districtsmanager was ik altijd vroeg aanwezig, ik had plezier in mijn werk, ik kon het aan. Ondanks de tijd en energie die ik er in stopte was ik niet echt tevreden, ik vond dat ik de kantjes er af liep.
Ik ben tegen een dikke “burn-out” aangelopen. Ineens was alle kracht weg, 10 minuten achter een elektrische grasmaaier was me nog te veel. Maar ik zou snel herstellen, dat wist ik, ze hadden me nodig en ik zou weer aan het werk. De eerste keer dat ik er heen reed werd ik al misselijk toen ik naar binnen liep, 5 minuten heb ik het volgehouden en toen wist ik dat ik toe was aan één of andere therapie. Gezocht op internet en bij Haptonomie terecht gekomen. Er is een wereld voor me open gegaan. Het hectische van mijn werk, in mijzelf heb ik nu ontdekt, daar heb ik gevoel voor ontwikkeld. Geen soft gedoe, maar gewoon werken aan je zelf. Voelen kan hardwerken zijn. Na 6 maanden stond ik weer stevig op eigen benen, nieuwe start, op toeren komen en met meer gevoel naar mijn werk. Maar zeker ook meer gevoel thuis, met de kinderen en mijn lieve vrouw. Ik ervaar mijn wereld nu anders, ik ben meer tevreden dan ik ooit geweest ben.
Erwin
Eind zomer 2010 ben ik naar Rens gegaan om hulp te krijgen bij het opnieuw ontdekken wie ik ben. Tijdens de zomer was ik er al achter gekomen dat ik niet meer wist wie ik ben en mij eigenlijk sinds de pupertijd heb verscholen achter het 'imago' dik. Toen de tijd was ik niet eens dik, maar ben het daardoor wel geworden... Ik merkte ook dat al mijn energie zat in mijn hoofd door al het denken en overwegen, dat ik eigenlijk mijn lijf ben vergeten en dat ik eigenlijk erg ontevreden over mijzelf was. Ik wilde weer contact met mijn lijf, mijn lijf weer gaan voelen en me goed voelen!
Ik heb zo'n jaar haptonomie gehad. Daarin heb ik leren voelen contact te maken met mijzelf en gevoel te krijgen voor anderen, in plaats van dat ik me afsluit voor anderen om zo maar niet gekwetst te worden. Ook heb ik ondervonden dat het veel beter voelt om mijzelf te zijn, maar dat het voor mij wel heel moeilijk was om dat weer toe te laten. Beetje bij beetje lukt het me steeds beter. Zo heb ik ervaren dat ik meer ben dan alleen dik! Ik kan nu aangeven waar ik goed in ben en er trots op zijn, en aangeven waar ik niet goed in ben, zonder dit te veroordelen. Mijn haar verf ik niet meer schreeuwerig (maar oh zo mooi) henna rood, maar is weer blond zoals ik van nature ben, ik voel me er veel beter bij, meer mijzelf! Ik ben zelfs weer gaan bewegen, en niet alleen dat, ik vind het ook leuk. Zwemmen voelt heerlijk! En fitness ben ik voor het eerst leuk gaan vinden omdat ik de cardio heb geschrapt, want dat voelde gewoon niet goed (binnen fietsen... dat doe je toch buiten?!?). Ik heb geluisterd naar wat ik voelde. Maar het mooiste van alles is dat ik weer de handen van mijn vriend op mijn rug kan blijven voelen, nadat hij me heeft vastgehouden, als of ze op mijn huid gebrand zijn. Dat heb ik lang moeten missen!
Aafke
Haptonomische Zwangerschapsbegeleiding, wat kan een man doen om intenser mee te beleven en groeien.
Onze eerste ervaring met Rens was toen Mathilde 16 weken zwanger was. Tijdens het intake gesprek nodigde hij me uit om plaats te nemen op de bank. Dan kon ik ervaren wat er gebeurde als je gevoel voor iemand ontwikkeld. Mathilde zag het gebeuren, mijn reacties en mijn ‘zachter’ worden, ik werd soepel. Daarna vroeg hij me om Mathilde aan te raken. Toen zij op de behandelbank lag moest ik terug denken aan wat ik zelf had ervaren. Niet in haar buik prikken, maar mijn handen neerleggen en gaan voelen. Wonderlijk wat er dan gebeurd met mij en met ons. Het ik moeilijk te verwoorden maar we vonden het iedere keer weer een sensatie. Maanden hebben we toegeleefd naar de geboorte van onze dochter, intensief, steeds meer gevoel ontwikkelend. Naar onze kleine meid, maar ook naar elkaar. We werden ook duidelijker naar de verloskundige en de andere mensen die betrokken werden bij de geboorte. Mathilde groeide, ik groeide met haar mee. Mathilde heeft er veel aan gehad tijdens de bevalling. Doorvoelen naar iedereen om haar heen, maar vooral gevoel houden met haar zelf en de baby. Een geweldige ervaring.
Ron